BENCİL ÇIKTIN

BENCÝL ÇIKTIN
Ne diyebilirim ki,
Anlamý kaldý mý sözlerimin.
Ben de pes ettim;
Vazgeçtim böylesi hayattan.
Vazgeçtim hiçbir zaman olmamýþ olan bizi de yazmaktan.
Okumayacaðýný, okusan da Önemsemeyeceðini bildiðim mýsralarý yazmaktan.
Senin için bir þeyler deðiþir mi?
Sanmýyorum ama
Þayet olur da okursan,
Benden sana bir veda olarak kabul et bu satýrlarýmý.
Kýzgýn deðilim ama dargýným.
Þu an içimin ezildiðini hayatýmýn karardýðýný görüyorum.
Yaþama barýþýk olmadýðýmý hissediyorum.
Kalbimin parçalandýðýný umutlarýn yok olduðunu hissediyorum.
Bir bakýma öylede oldu.
Yitirdiðimin hayallerimi tespih gibi bir, bir dizmiþtim.
Sýrasý gelenlerin gerçekleþmesi için.
Þimdi nerede. Ne oldu,
Onca hayallerimi de götürdün beraberinde.
Artýk ne seni nede hayallerimi aramak gelmiyor içimden.
Belki bir gün düþünüp hatalarýný anladýðýnda,
Beni de anlayacaksýn ama nafile.
Artýk birbirimizi anlasak ya da, anlamasak,
Baðýþlasak ya da, baðýþlamasak bir þey fark eder mi?
Eskimiþ sevgini yenileyebilirmiyim?
Sanmýyorum.
Çünkü sana verebilecek gururum kalmadý.
Senden istediðim bir damla sevðiydi,
bencil çýktýn……
Ahmet Baðçe
08.06.2016

Sosyal Medyada Paylaşın: