Mümkün Mü

Küçüktüm bende evvelden.
Sað elimde sarýmsak sol elimde soðan.
Basamak basamak inmezdim merdivenlerden.
Bir güneþ olurdum mutlu sabahlara doðan.

Düþtüðüm için kanardý dizim.
Ýhanet nedir bilmezdim.
Akþam ezanýndan önce,
Mutlaka eve gelirdim.

Mahalle de beni tanýmayan yoktu.
Her iþe mutlaka koþardým.
En sevdiðim teyzem Solmazdý.
O varken ben harçlýksýz kalmazdým.

Kýrdýlar kolumu kanadýmý.
Çaldýlar en bakir yýllarýmý.
Ateþe verdiler en güzel anýlarýmý.
Küçüktüm bende evvelden.

Yaþadýðým bu çað.
Eski bayramlarýn kalmadýðý kervan..
Önümde aþýlmasý güç bir dað.
Rahat yok bana onu aþmadan.

Dilimde keþkeler örümcek aðý.
Biliyorum yýkmak kolay.
En dayanýksýz ev dilimdeki keþkeler.
Umut gecemde peçeli bir dolunay!

Bir yaným bahar diðer yaným kýþ.
Bilmem ki nereye bu destursuz varýþ.
Bir toprak olsa çocukluðum.
Yine yeniden gezsem karýþ karýþ.

Sosyal Medyada Paylaşın: