Tek Yön Gidiş

Benden çekip gitmeseydin.
Þuan sen ve ben,
Bizdik aslýnda.
Aman neyse boþver zaten biz bizeyken dahi biz olamýyoruz.
Olsaydýn da olmazdýk öyle deðil mi?
Peki neden kendimi kandýrmak hoþuma gidiyor.
Hiç gitmemiþsin gibi davranmak neyi aklar ki?
Zaman nereye kadar þifa olacak bize.
Üzülme en doðrusunu sen yaptýn.
Hem elimde olsa bende terk ederdim beni.
Neymiþ eskiye özlem duyuyormuþum.
Neymiþ mektup yolu gözlemek daha güzelmiþ.
Hem mesaj çeken ellere kýramp mý girdi?

Yerinde olsaydým eðer.
Hiç tanýmak istemezdim beni.
Elinde kalemi, not defteri düþmeyen,
Bulduðu her aðaç kovuðunda þiir yazan birini neylerdim ki.


Yerimde olsaydýn yine yerinde olmak isterdin.
Ne yapsan seviliyorsun.
Nereye gitsen kalan ben oluyorum.
Peki ey gönlümün dinmeyen hasreti?
Gitmek mi zor kalmak mý?
Ya her ikisini de yaþýyorsa insan?
Yokluðun zoruma giderken.
Aþkýn boðazýmda kalýyorsa?
Zor olmayan bir þey kalýyor mu?

Sana söyleyeceðim tek bir sözüm kaldý.
Kaç þiir yazdým uðruna, sildiðim.
Korkarým, söylesem aç kalýrdý þairler...

Sosyal Medyada Paylaşın: