DİNLENDİĞİMSİN
Yorgun düþlerimi alýp gitmek gerek belki senden ,
hikayesi hiç baþlamamýþ bir hikayenin içinden çýkýp,
gitmek lazým biliyorum ,
ama gidemiyorum dinlendiðim bu yürekten.
Nasýl huzurlu nasýl dingin, sessizliðini sevdiðim sen !
ne güzel aðýrlýyorsun yüreðinde beni.
Hiç dokunmadan görmeden sevmeyi ,
ayný yýldýzlara farklý yerlerden bakarken,sende atmayý sevdim sanýrým ben.
Kalkýp gitmek lazýmken ,sürekli iþgaldeyim yüreðini mazur gör.
Gecenin siyahýný sevdim gözlerinde ,kadifemsi bakýþa dolan huzuru.
Sonra konuþmadan sesleniþini sevdim sanýrým ,düþlerinden gönderdiðin papatyalarý,
yada uzun uzun susarken seslenmelerini yüreðime ýlýk ýlýk.
Yüreðinde atan beni alýp gitmek gerek deyip deyip oturmak bu nasýl þey ?
Dokunmadan dokunmak sana ve hissetmek çok uzaklardan,
nasýl þey farklý iklimlerin tek mevsimi olabilmek.
Yorgun düþlerimi dinlendiren can ,
Bense gidemeyip kalan......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.