Asfalyalar atmak üzereyken

Kemiklerin sýzlýyor mu bilmem
ölünce unutur mu insan
severken içimdesin dediði kiþileri
belki de Tanrýsal bir suçtur bu
sevdiðinin saçlarýnýn çürümesi
kýrk ipe kýrk düðüm attým yoksun
demek ki iyi baðlayamamýþým

günaha girmek diye bir þey var
sanýrsýn pazartesi sabahý iþ gailesi
oysa benim için sýkýntý yok
ne iþ var ne günahsýz tek an
büyük bir evde masalsýz cücelerle
piþpirik oynuyorum nasýl
evvel zaman içimde kalbur saman
kalleþ bir yaþamak

yarasýna yaren olduðum
bütün kadýnlarý toplayýp gideceðim
yanýnda kalleþ oturan masalardan
deniz kýyýsýnda küçük bir kasaba
kasabada taþ bir ev bahçede zeytin aðaçlarý
lakin yol üstünde beni
türbeye karþý bakan bir tepede yaksýnlar
gömülürsem bunca hesabý
görebileceðim bir ahiret zor

elli yýllýk kerkenezim hiç yalan tutmadým
belki sýrf bu yüzden terlemez ellerim
aslýnda uzun zamandýr düþünmüyor deðilim
ter yok diye mi ellerimde umutsuzum
bu yüzden mi kabulsuz kalýyor dualarým
olabilir mümkündür sorunsuz hayatlar
sýnýrsýz düþlerle yol alýr içten içe hiçten hiçe
her þeyde sen varsan ben yoku da severim bilirsin
Tanrým gülden çýkartýlan yaðýn
bahçe sahibi olmayana ne faydasý var
sen asýl ellerimi ellerine açtýðým insanlarý kurtar








Sosyal Medyada Paylaşın: