Topraðýna yüz sürdüðüm ,
Mevsimler ayný ama,
Toprak kokusu farklý,
Duydun mu babam ?
Hasret kokuyor, yalnýzlýk kokuyor ,gurbet kokuyor,
Eskiden ellerin ellerimde iken,
Þimdi hayalin karþýmda sanki bana bakýyor,
Eskisi gibi olamýyoruz babam.
Sahillerde yalýn ayak yürürdük.
Ayný yere bakardýk,ayný þeyler görürdük,
Otururduk sahilin kenarýnda,
Kumlara gömülür dük,
Olmuyor artýk seni baðrýna basan toprak,
Beni dalýndan koparan yaprak ayýrdý babam.
Çocukluk yýllarým geliyor aklýma,
Meðer ne kadar mutlu yaþarmýþým,
Sesini duyduðumda kollarýna koþarmýþým.
Gittin gideli, dinmedi ki göz yaþlarým....
Her attýðým adýmda anýlarýn olunca,
Bütün sahillerde seni yaþýyorum,
Büyük heyecanla koþuyorum
Çocukluðum gibi coþuyorum ama boþ,
Sadece hayalde hoþ,
Yoksun artýk gelmeyeceksin,
Ne halde olduðumu bilmeyeceksin
Eskisi gibi kýzým deyip gülmeyeceksin.
Bedenin toprak olsa da babam.
Kalbimde ölmeyeceksin.
Yildiz Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.