soðuk bir geceydi
þehre asýk suratlý yaðmur yaðýyordu
tenimden sýzarken tuzlu kin
terk ettiðim zaman küstahça gülüyordu
tarih tekerrür sýnýrýnda beklerken
alýþkanlýktan belki
sessizliði dolduruyordum avuçlarýma
güneþ günü getirmiyordu
ruhum gibi hep katran
öldürdükçe çoðalan içimdeki düþman
bitmeyen bu lanet savaþ
git gide artan bir yalnýzlýk
taþýmakla bitiremedim
musallaya cenazeleri ...
---
Ne oldu tanýyamadýn mý kendini
suratýný asmaktan kýrýlan yanaðýný
tanýyamadýn mý
bir uyuyup
gece yarýsý uyanan gözlerinin mor halkalarýný
sen yaptýn
sen kovdun herkesi yanýndan
bu yalnýzlýk ruhundaki karanlýðýn eseri
neden izin vermiyorsun güneþe
neyine gerek
neden saklanýyorsun
neden kaçýyorsun insanlardan
bu korkun neden
hadi konuþ bakma öyle
yüksek sesle söyle
deki yoruldum býktým
neyse neyse haklýsýn
haklýydýn
hemde hak etmiþlerdi deðilmi
oysa eþlik etmedinmi bir zaman acýlarýna
sonra baþ baþa kalmadýnmý olanlarla
ulan kalk git karþýmdan vicdan
koþar adým ve yüzüme bakmadan
öfke sýzýyor þakaklarýmdan
infilak ediyor beynimde kurulmuþ hayaller
kirli ayaklar dolaþýyor gölgemin þehrinde
hayatýn kalbindeki kayýttan düþüyorum
kötüyüm insanlýðýn siyah aynasýnda
deliriyormusun yoksa
neyin nesi bu kendinle konuþman...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Ayşe teyze Ankara Kalesi Baba ağrısı Günaydın Gece Ölüler konuşmaz Uçurum İsra Adam Alışmak Kin