Þuara gönlüm bir þiire þerbetlenirken
Afaký güzelleþtiren aþký okudum leb-i kýzýl gonca gülden
Özlemi öptüm son duraðým gözlerinden
Þarkýlara düþtü aklým sesin çýnlarken ötelerden
Eyvah dedim zamana zillet mi düþmüþ?
Nedir bu þiirde ki efkâr?
Ýlham vakitlerinde yazmýyorsam namerdim atýn beni çöllere
Bu vuslat ’sýz yeminleri bozmuyor mu kefaretim oruçlar?
Þimdi argümanýný unuttuðum bir güftesin gönlümde
Hani yokluðunun hýçkýrýklarýný okurken gözlerim güz mevsiminde
Çizemem tuvale yýllarýn yokluðunda seni
Sýðýndýðým tek limandý bergüzarýn þarkýlar
Ah o netameli ayrýlýklarý yazan acýlar
Kulaðýmda çýnlayan hasret denilen sancýlar
Hangi niyetin muþtusuna astým kimsesizliðimi
Avuçlarýmda aðlýyorken dualar
Virdini unutmadý bir an bile dilim
Boncuk, boncuk dizerek tespih edip çektiðim
Aslýnda yok þiirlerin suçu
Kölesi olduðum gözlerin mecnun eder beni
Ant olsun leyla vakitlerine
Yittiðimi görmez mi yoksa beni senden götüren g/izler...
Nuray AYHAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.