Cenin

Ben, gök kubbenin rahminde
Doðmayý becerememiþ bir cenin.
...
 Yýrtýk haritada rastgele bir yer ararken parmaklarým gitmeye,
Sýfýr noktasýnda kilitlendim.
Bir güz kapýmý çaldý,
Lapa lapa aðýrlýksýz yaðan karlardan
Üþüten kýþ musikileri dinledim.
Sonra...
Gök kubbe göz göz oldu, yankýlandý.
Bol sancýlý bir doðumla dünyaya geldim söz gelimi, 
Belki aklý biraz kaçýða çaldýran vakumla.  

Doðmak yeterdi...
Bir kere doðdu mu insan
Ne aðrý kalýr, ne sýzý
Hayalet ýþýklar uzaklaþýr,
Mor gölgeler mevta.
Sýrtýmdan sýzan kan,
Teyemmümle arýnýr.  

Gözleri kamaþtýran ýþýklar iner göz bebeklerine,
Bir bahar kýrpýmý çiçekler konar saçlarýna,
Þairin dediði gibi;
"Baþýna sevda gelecek,sevda gelecek"

Burçlarýna sevda bayraklarý dikilir.
Ah, o destursuz kelebek bir daha gelir.
Kulaðýna sýrrýný, omzuna rayihasýný býrakýr.
Tutarsan kanadýndan, renklerini senin yaþamýna adar.
Ve sessizce ölür.

Ben doðmayý becerememiþ cenin,
Doðumum için ölümü göze almýþ kelebek,
Hiç tutmam kanatlarýndan,
Avcuma kon.
Fýsýldadýðýn renkler ikimize de hayli hayli yeter.














Sosyal Medyada Paylaşın: