MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Hüsranlarım...
Metinkaya

Hüsranlarım...


kýrýldý kelamlar; oynaþýyor idam fermanýmda
yorgun düþtü terlemiþ saniyeleri zamanlarýmýn
siyah bir dehliz karanlýðýna uðurladým umutlarýmý
yaðmur tane tane bir hicraný ekliyor sonsuzluðuma
bir idam sehpasý kurulmuþ bekliyor biliyorum
son nefesi vermem gereken zamanlarýma
bir balýðýn sudan çýkýþýna benzeyecek son demlerim
üç-beþ kurumuþ yaþ damlayacak belki de yanaklarýma
belki gözlerimin önünden bir hayat akýp geçecek
bilmiyorum; belki de yangýnlar yýðýlacak göðüs kafesime
burnumda belirir mi bilmiyorum; cennet kokusu?
hýrçýn bir azrail mi göreceðim?
yoksa yumuþak bir güzelliðin içine mi çekilecek ruhum
gülmesin bana kimse ne olur, ne olur aðlamayýn da
hýrsýzlýk yapmayý beceremedim hayatým boyunca
dakikalarýndan saniyeleri çalamadým ömrümden
gecikmiþ sevdalarý bekledim belki de aþk nedir bilemeden
bir yangýndan mal kaçýrýrcasýna araklayamadým sevdalarý
uçurtmalar uçurdum masmavi gökyüzünde yýllarca
bir güvercin sevgi getirir beyaz beyaz
belki bir martýnýn kanatlarýndan aþk damlar uçurtmama
rüzgarlar bir yerden kopartýp gelir sevda kokularýný
belki de bir yaðmur kuþu yolunu þaþýrýp öper uçurtmamý
güneþ sýcacýk naðmeler yükler uçurtmamýn çýtalarýna
kýrýk kelamlar oynaþýyor idam fermanýmda
yorgun düþtü terlemiþ saniyeleri zamanlarýmýn
masmavi denizlerde dalgalandýrdým hasretlerimi
yorulmuþ dalgalarda bir fýndýk kabuðu misali salýnýrken
yeniden tutundum hayat denilen hengamenin bir ucundan
uçurtmamýn tellerine konmuþ sevda naðmeleri
ellerim ýsýndý ipin sarýlý olduðu lakotun derinlerinde
yüreðim kýpýrdadý; yaþlanmýþ bir aðacýn titremesi misali
titredi bedenim, yangýnlar sardý ruhumu bir anda
güneþ çekildi sabahlarýmdan; ay ve yýldýzlar kayboldu
aman Allahým...
sevdayý haykýran þarkýlarda rüzgarlarýn sesi bu muydu?
bu muydu; sevdalýlarýn kanýný alev alev yakan?
kalemi kýrmaktan vazgeçti yargýç aniden
yaþamak denilen eylemin içine sürükledi beni
rüzgarlardan çaldým mutluluk kokusunu; ilk kez hýrsýzlýk yaptým
güvercinlerin gagalarýndan aþýrdým sevdanýn uðultularýný
martýlarýn kanatlarýndan düþen aþk damlasýný havada kaptým
yaðmur kuþlarý yolunu þaþýrmýþtý sanýrým; onlarý sevdim doyasýya
hýrsýzlýðý ilk yaptým ve hayattan seni çaldým sevdiðim
seni çaldým;
yokluða giden zindan karasý umutsuzluklarýn izbelerinden
uzattým þimdi ellerimi
gözbebeklerimde yeni bir hayatýn ýslak heyecanlarý
yüreðim bir bahar havasýnda ýlýk ýlýk aðlýyor
maziye dökülen yalnýzlýðýmý idama mahkum ettim þimdi
ben bir yargýç misali kýrdým kalemini mazideki hüsranlarýmýn
sen oldun; mutluluk heveslerimin tek sahibi
sen oldun artýk; okyanuslarda mutluluk dalgasý olan yarýnlarýmýn...

Metin Kaya ÝLHAN
Faroz
TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.