SEN BENİ
Boyanýr dünyanýn hülyasýyla gözüm
Nefsimde dizgin yok, tutmaz gem beni.
Zaman zaman O’ na uðrasa özüm
Elimden kaçar hep bulmaz dem beni.
Ne için gelmiþtir neyi fikreder
Ne ibadet eder ne de zikreder
Sorgusuz sualsiz dile hükmeder
Yakamý býrakmaz yutar zem beni.
Say ki zift doldurmuþ, kalbim hep kurum
Abdest ile hergün bedeni yurum
Anlamadým nasýl oldu bu durum?
Dilimi baðlasam bulur kem beni.
Sanki sýratýmý süratle geçtim
Cennet tarlasýnda ektiðim biçtim!
Rehavet kadehinden bâde mi içtim?
Kaygýsýz, kasvetsiz tutar rem beni.
Ýçimi dýþýma çevirip çatar
Uðraksýz, yolsuz bir, kervana katar
Masum iken beni meczuptan satar
Sinsice öldürür, kanda sem beni.
Soyumda sopumda müslüman geni
Didikleyip durdum hergün ben beni
Nefsimin elinden kurtar Sen beni
Çürümüþ her yaným sarmýþ nem beni.
Muhasebe çetin erimez taþým
Yetsin bu iþkence yetsin telaþým
Nur yüzlü bir tende yayýlsýn kaþým
Bir zikirli dile hapset fem beni
Cennet-i âlâda gördüðüm pýnar
Arama nefsimle ördüðüm duvar
Pervane misali dönerek yanar
Yansa da aþkýna, düçar þem beni
Dilden kalbe düþsün yoðrulsun þükür
Gündüzden geceye gark olsun zikir
Sen’i aramaya çýksýn þu fikir
Þeb-i Aruz aþký etsin cem beni.
Hakk rýzasý için ölenden eyle
Son nefeste dili dönenden eyle
Ölümlerden ibret alandan eyle
Þeytanýn elinde etme yem beni.
Ezanlar okunur elim semada
Yer býrakma nolur figan feryada
Tek duam cennetin ile ukbada
Gölgende dinlendir gülle Sen beni.
Ülkü KARA
29 mayýs 2016
Bursa
Zem: Bir kimsenin aleyhine konuþma, çekiþtirme, kötüleme
Rem: deliksiz uyku
Sem: zehir
Þem: mum
Fem: aðýz,dudak
Meczup: suçlu
Düçar: müptela, tutkulu aþýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.