Elim Sende

Ne zaman bir çýkmaza düþsen elim sende.
Tutup da çýkarýrým karanlýktan aydýnlýða.
Ellerimde umuttan kalelerle.
Bahara göz kýrparým.
Hem hangi gökyüzü karamsardýr güneþ aydýnlýðýnda.
Umut dolu bir nizam var koca evrende.
Her çýkmazýn bir çýkar yolu vardýr.

Çocukluðuma yolculuk halindeyiz.
Kaçýyorsun bende arkandan kovalýyorum.
O en mutlu olduðumuz zamanda.
Sonunda varýyorum yanýna elim sende!

Büyüyoruz sonra.
Bir daha hiç çocuk olamayacaðýz.
Oynanan oyun da hüzne gebe.
Ve ben biliyorum ki;
Aðzýmla kuþ tutsam da,
Artýk el’im sende.

Bize, biz bir olursak bize dost çok.
Bize, biz bir olmazsak bizden ala düþman yok.
Hadi gel koynuma almadan geceyi.

Ben sevda bildim yokluðunu bile.
Sense çile bildin varlýðýmý yokluðumda bile.
Ýkimizde hak etmedik girmeyi,
Hak bilmeyen bir gönle.
Ama dedim ya.
Aðzýmla kuþ tutsam da.
Artýk el’im sende...
Sosyal Medyada Paylaşın: