Ters çevirdim kum saatini akmasa ya kumlar, akmasa ya zaman ’’Zamaný çeviremezsin’’dedi Bilge akýp giden de kum deðil zaten hayatýn ve anýlarýn geçmiþten kalan...
Bir köþe baþýnda yirmi küsur sene önce býraktýðýn gözyaþlarýn çiðnediðin kaldýrýmlar kokladýðýn çiçekler yakalayýp da ezmediðin böcekler burnuna konan arýlar, omzuna konan kelebekler yanaðýný yalayýp da geçen rüzgâr ömrünü alabildiðine ýsýtan kadýnlar ve çocuklar okuduðun kitaplar kalemler ve kaðýtlar yüreðinde ki ince sýzý gönlünde ki aðýtlar...
’’Akýp gitti bunlarýn hepsi’’dedi Bilge...
Yarý canlý onlar þimdi gözlerini kapatýp da uyur gibi yaparken yarým yamalak da olsa galasý olmayan sinema filmi gibi gözlerinin önüne geliverirler belki bekle bekle bakalým ümit ile...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Zeytinci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.