Aile Bakkaliyesi
Mahallemizin sevimli minik bakkalý,
Süpermarketlerin yanýnda,
Her ne kadar þansý kalmasa da,
Kör topal götürüyor iþi,
Kimse fazla bir þey almasa da dostum Yaþar...
Her bakkal gibi, veresiye defteri kabarýk...
Gariban mahalleleri buralar, yazdýrmayýp naapsýnlar.
Kimisi verir borcunu kimisinin üstüne su iç...
Arkadaþý dostu çoktur,
Þeytan tüyü var herkes sever...
Ýþleri hiiç sorma;
Bazý gün olur, bazý gün yoktur...
Yazar Kasaya konan sinekleri sayarýz,
Beraberce bazen...
Ara sokaklardaki gecekondularda,
Ýþsiz güçsüz dolu,
Versen bir dert vermesen baþka dert...
Her ne kadar dýþ görünümü,
Borcunu ödemeyenlere olsa da sert,
Kalbi temiz pamuk gibi...
Kapýsýnda her gün on onbeþ kedi,
Ýþin yoksa bir de onlarý besle,
Baba’dan kalma iþ bakkallýk,
Bir çalýþýr hevesle...
Bazen kaþar keser yüz gram,
Bazen helva keser kimine,
Sinirliyse bazen, dokunmayýn pimine...
Adam haklý, sen al herbirþeyi,
Parasýný verme, zýrt pýrt yazdýr...
Yaþar a da toptancýlar,
Öpücükle vermiyor kardeþim mallarý...
Bazen Ali abisi gelir,
Takýlýr kapýnýn dýþýndan; Yaþaar diye baðýrýr.
Zabýtalara sigara ikramýdýr...
Arada dýgýdýklara bakar,
Kupon yatar, Yaþar da býkar,
Dolaptan bir gazoz açar, keyif çatar...
Bakkalýn adýný unuttuk sahi;
Aile Bakkaliyesi...
Denizciler Caddesi Kargý Sokak...
Sokak dediysem, topu topu yirmi metre...
Bekleriz efendim hepinizi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.