yağmurunu da alma ellerimizden
imamesi kopmuþ tespih taneleri gibi saçýldýk orta yere
güneþ aðlasa tufan olur biliyorum
deniz aðlasa tutuþur sular
ya biz aðlarsak arýnýr mý gönüllerimizde kir
beddua sinmiþ dualar…
neden saç diplerim kýpýr kýpýr yine
nedir gözümdeki çiy tâneleri
yüzünü düþüren nedir gündüzün
neden kutlu bir mâbet gibi týklým týklým
hüzün meyhaneleri…
siyim siyim aðlarken gördüm denizi
kýyýya vuran bedenlerin baþýnda
ve insanlýðý(!) gördüm pür telaþ
mavi boncuklu efsunkâr yalandan
kâm alma yarýþýnda…
karanlýklar bile ürperirken içimizdeki zýndanlardan
þehirler þen kahkahalarla oynaþta
yüzlerde envai çeþit maske
kardeþ etidir çiðnediðimiz
ve ihanetler semirir her yaþta…
derin anaforlar içinde yalpalarken duygular
kronik bir illetmiþ gibi erdem ve haya
özgürlük düþleri kundaklarken uykularýmýzý
zülüm sarhoþluðu içinde bir güruh
nizamat veriyor dünyaya…
bitimsiz merhametin kalbi ey
ey kimsesizlerin kimsesi bizi býrakma bize
katlettiðimiz vicdanýmýz dirilsin diye yeniden
yeniden hissedelim diye huzur veren gölgeni
dokunuver yüreðimize…
hýrsla kirlenen kalbimizde kokuþtu diye zaman
unuttuk diye niyaz kapýný
düþürdük diye zikrini dilimizden
ateþe koþan kelebekler misali muhtacýz sönmek için
yaðmurunuda alma ellerimizden…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.