Veda
Dünya testisinden yudumlarken fanilik þerbetini
Boþ vagonlara çalan ýslýk misali
Kimsesiz bir yolculuk benimkisi
Caným yansada budur hakikati
Belkide gelmiþtir gitmenin vakti
Tozlu rafa emanet sözümün doðruluðu ve eðriliði
Doðrunun yanlýþ, yanlýþýnsa doðru olduðu
Feleðin çemberinde hayat dediðim buydu
Kötülük istemesemde geldi üzerime
Kararý alan ya da onaylayan gönlüme
Üstelik amacý iyilik iken sadece
Yalnýzlýk biçildi þu kýsacýk ömrüne
Son ve ebedi çare aþktý fikrimce
O’da külleþen bir yara þimdi ve sessizce
Aþk bile yoktur artýk gönlümde
Neyleyeyim bu ömrü bu garip hasret ile
Veda nasýl edilir bilmesemde
Hatýrlarým gidenlerin öðrettiði kadarý ile
Kimsesiz olduðumdan vedam bu testiye
"Kendine iyi bak benim için üzülme "
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.