TUZAK

Alfabeyi gaz lambasý ýþýðýnda,
Söktüm ben.
Elektrik bilmezdim.
Ampülü görsem.
Armudun tavana asýlmýþý derdim.
Güneþ tepeden aðýp,
Karanlýk kavuþtuðunda,
Ýs kokardý yirmidokuz harfim.
Ertesi günün derslerini ezberlerdim.
Bir gün mutlaka
Öðretmen olacaðým derdim.
Gaz kokusu da dolunca genzime …
Karanlýktan korkup,
Dalardým derin bir uykuya…
Ýmam bir dedenin torunuydum.
Sessiz sakin ve utangaç.
Yegane oyuncaðým,
Tuðladan yaptýðým bir traktörümdü,
Hep onunla oynardým.
Dýþarý pek çýkartmazlardý,
Bu yüzden fazla arkadaþým da olmadý
Hatta bir ara müezzinlik bile yaptým.
Yatsý ezanýný okumadan kaçardým,
Çünkü karanlýktan týrsardým.
Korkutmuþlardý bizi karanlýktan
Dersleri gündüz verip,
Sýnavý gece yaparlardý.
Asýl tuzak gündüzlermiþ
Hiç anlatmazlardý!!

Müþteba Güneþ

Sosyal Medyada Paylaşın: