ZEYTİN DALI

Zeytin Dalý

yaþam da çok kýsa
keþke insanoðlu-insankýzý kendisiyle baþa çýkabilse

babamýn mezarýna gideceðim yarýn
çokça gözyaþý
bir avuç da dua býrakacaðým topraðýna
bir varmýþ bir yokmuþ

iç sesimiz çoðu kez sorguluyor bizi
niçin nefret
niçin kin
niçin kavga
niçin onca aðýt
be insanoðlu/kýzý sevmeyi dene rahat et


saka kuþu mutlu deðil ki kafesinde
ber vaktinde kaldý bütün emzirmeler de
söyle ne yaptýn öteki insana
ey insanýn oðlu-ey insankýzý
yetse gücüm
yetse sesim soluðum
yetse kucaklamaya kollarým bütün acýlarý
ah keþke
saracaðým baðrýma koca dünyayý

oturuyorum yine albümlerin baþýna
bakýyorum nice soluk resimlere
göçüp gidenlere
hüzün var bakýþlarda
kavga niye
hoþça kal dünya

neyi niye arýyorum kime ne sanki
belki de o kadýnýn bakýþlarýndaki sýcaklýktý beni götüren
istasyonlara garlara
masaya þarkýlar ýsmarlamýþtým sahil kasabasýnda
ah þu gönül þarkýlarý
ah þu gönül yaralarý
ne güzeldir insanýn "insan" yaný

gergefin ellerinde kalmýþýz her birimiz
dar zaman
gözlerimiz dolu dolu yine ellerimizde papatyalar
ne olur rahat kalsýn anýlar

sizlere baharýn coþkusunu
çocuklarýn hiç yorulmayan gülüþlerini getirdim
diyebilsem
ah diyebilsem

kuþlar bir o dalda bir bu dalda
varsýn uçuþsunlar
onlar nereden bilecek ki
toprakta su bekleyen tohumun sabrýný
alaca karanlýkta asýlý kalan umutlarý
tüyüne teleðine aldýrýþ etmeden
vurdular kaçýncý kez
aðzýnda zeytin dalý getiren güvercini




Þükrü BEÞÝKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: