oysa kehribar kokulu tebessümler serperdik düþ topraklarýmýza k’ayýp tohumlar boy vermeden önce
hayat meþgalesinde içene kurgulanmýþ gerçektik tek baþýmýza karýþýrken veda zehri kanýmýza her gün bir ilmek daha atýldý boynumuzdaki yaðlý urgana karabasan kâbuslara u’yandýk zifiri karanlýklarda