GÖNÜLSÜZÜM BU GÜN...
Anlýk bir rötuþ,
Ellerim kanarken, yonttuðum þu mermerde
Aþktan ibaret bir döngünün asýlý merhameti,
Kanmazlýkla içtiðim ölüm þarabýný.
Kifayetsiz, izlek bildiðim dünlere gömdüðüm,
Bukle bukle saçlarýný ördüðüm kaderin taarruzu belli ki
Ve bil ki yok sonrasý.
Kýpraþan gündönümünü salkým saçak ayrýþtýran
Þu hüsrandan ibaret bir tahakkümü
Milat bildiðim yine de esefle yüzüme vurduðun
Gördüðüm aksimin asýlsýz hüviyeti kadar
Payidar bir var oluþ gölgeli yalnýzlýðýmýn
Yüz sürdüðü.
An ikrardan ibaret ve hayat umuttan,
Sureti yenilginin sanma ki tek zararý, nükseden
Ve devingen ruhlarýn cirit attýðý,
Koyultulmuþ evren iken hezimet içerisinde,
Ne çok insan ne çok buhran;
Yerli yersiz süngüsü derinde
Yine de koþullanmýþ bir nefsin hükümranlýðýnda
Ýken benliðin tezahürü;
Kâh tek bir i mgede kâh tozutmuþ aklýn üryan çeperinde.
Gönülsüzüm bu gün belki de dünden arda kalan
O hengâmedeki çaprazýmdaki hidayet iken
Esirgediði insanlarýn birbirinden,
Tenezzül dahi etmezken
Sevginin telaffuzu bu denli mi zor da,
Cebelleþtiðimiz ömrün arka penceresinde
Sönük bir ýþýk yine de gömülü en derinde
Yüreðin karasý iken, isyan tek bir i mgenin tekelinde.
Hanidir mabet bildiðim sabahýn seyrinde
Düþkün bir sefil kadar dizlerine çömelmiþ
Hanidir o rahvan evrenin ulaþamadýðým yakasý,
Andan ibaretim bir katre de olsa mutlak zihniyetlerin
Tefekkür bildiði,
Yine de sonlanmayan bir hikâyenin
En bahtsýz kahramaný,
Soluk teni ve izbelerde yanýp tutuþan yürek
Kadar isyankâr onca teamülden arda kalan,
Sükûneti yâd etmek tecellisi ve aþký payidar kýlan,
Yerli yersiz mensur bir gölgeye yüklediðim
Günahlarýnýn rakýmýndan uzak bir sanrýyým altý üstü,
Haykýrýþlarý ayyuka çýkan bir ruhun tesellisi;
O varamadýðým yakanýn istikameti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.