’martýdýr’ dedim. damdan düþer gibi düþerken düþlerimden þu gecenin bir yarýsý, olsa olsa, ’türküsü vurulmuþ bir martýdýr’.
yani, yalnýzlýðýn iç cebinde unutulmuþ çýðýrtkan bir kuþ yüzümden galata semalarýna havalanýrken gözlerim olsa olsa, karaköy’de bir meyhane de, ’yüksek rakýmlý kederlerle içilen bir kadeh rakýdýr’.
yani, duvarlarýn ve duvarlarýn içinde yaþlý yüzüyle bir ihtiyarýn, gençlik düþlerinde suskulara tünemiþ bir çift serçe ürkekliðinde gözleri düðümlenmiþ bir esirin, titrek dizlerinde dilimin kenarýnda kalan yitik bir türkü de, fotoðrafýnýn o en ýrak, yüzünün o en uðrak yerinde, yani þu vuruþup duran göðsümde yani þu anne þefkatiyle baþýný okþadýðým yara... olsa olsa, ’göðünü yitirmiþ bir martýdýr’ Sosyal Medyada Paylaşın:
Hmentes Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.