Bazen takýlý kalýyor aklým bir tavan arasý boþluðuna... Çivi gibi çakýlýyorum bazen en sert ifadelerimle duvarlarýna. Öyle kütlesel bir aðýrlýk beyin çukuruma hükmeden... Kalp zikrederken, dil susuyor bir evvel zaman. Düþük yapýyor geceden gözlerimin pýnarý, Kaybediyoruz ne varsa içimizden. Yüz sürdüðüm topraklarýn ahiriyim. Sýzlýyor yalnýzlýk þarkýlarý da sensizken... Kimseyi bu denli beklemedim ki ben. Steril bir aþkýn bebeði gözlerindeki masumiyet. Aþina tüm satýrlarým yokluðuna gam yüklüyoruz doluca... Epey seviyor gönül titriyor... Seni ben, ben seviyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aslı KÜÇÜKYAVUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.