Mutsuzum
Yankýsý yok sesimin
Gözlerimi kapatýyorum gece katlanýyor gözlerimde
Þehir karanlýk
Yaðan yaðmur bir hasta gibi inletiyor yapraklarý
Sense susmuþ bir þekilde
Yaþayýp gidiyorsun içimde
Umutsuzum
Denizlerim kurumuþ
Açýða çýkmýþ baki yalnýzlýðým
Bekliyorum
Kurtarýcý bir el uzanýr diye kuruyan kumsalýma
Yüreðimde yalnýzlýk egemen
Eðilir üstüme gökyüzü kapkara
Oysa bir gece misafir olsan yeterdi
Ay pencereme konar
Gök maviye çalardý
Dallar yeþile
Sarýlýrdý ellerimiz sonsuza dek
Gün bile ayýramazdý birbirimizden
Bitirirdik yarým sevmiþliðimizi
Dili çözülürdü yalnýzlýðýmýn
Þimdi yarýnýmý tahmin için müneccim olmaya gerek yok
Gün geceye yaklaþýrken
Ben ölüme yaklaþýyorum an an
Kahreden belirsizlik
Canýma tak eden sensizlik
.............................
.............................
Belkiler yüreðime sonsuz umut salmýþtý
Ayrýlýrken gözlerim gözlerinde kalmýþtý
Bu gün sona eriyor masalmýþ binbir gece
Ellere sultan oldu bana da taçsýz ece
Þimdi bir tek eksiðim ilahi aþký tatsam
Mevsimlik emaneti sahibine uzatsam
Ey dipsiz karanlýðým korkuyorum tut beni
Artýk misafirinim sinende uyut beni