Uzak daðlar ardýnda, kýzýl güneþ batarken
Esen yelin önüne serdim gönül sesimi
Sevdiðine bu sine, vefa ile atarken
Satýr satýr þiire, verdim gönül sesimi.
Bir gelinin yüzünde kar misali tül gibi
Vefalýlar baðýndan, dosttan gelen el gibi
Has bahçenin baðrýnda, yeni açmýþ gül gibi
Satýr satýr þiire, derdim gönül sesimi.
Kýþtan sýyrýlýp gelen, ilkbaharýn yelinde
Diyar diyar dolanan, ozanlarýn dilinde
Deli dolu çaðlayan, ýrmaklarýn selinde
Boz bulanýk akarken, gördüm gönül sesimi.
Emrah oldum aþk ile, Selvihan’ýn peþinde
Aþýk ile maþuðun, eriþilmez düþünde
Bir kilim tezgahýnýn, ilmik ilmik döþünde
Sabýr ile iþleyip, ördüm gönül sesimi.
Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.