Bir veda þarkýsý dolanýr oldu dilime
Bu þehirde
Hiç gitmemiþtin ki sen benden bundan önce
Uzaðýna düþünce anladým gurbeti
Gitmelerin bekleyiþlerini
Tekâmülü bu þehirde ezber etti yüreðim
Rüzgârýn saðanaðýný, yaðmurdan önce tozu dumaný bu þehirde öðrendim
Çok þey öðrendim unutmanýn imkânsýzlýðýnda
Dostun mertliðini gördüm avuçlarýnda dua çiçekleri açmýþ
Düþmaný öðrendim kalleþlik þarabýyla insanlýktan çýkmýþ
Sarhoþ naralarýný duydum zamaný saðýr etmiþ
Oysaki bu þehre bin þiir demliyor yüreðim
Yazmaya cesaretsiz kalem
Ne çok aþklarý hayâl ediyordum
bulutlarda serencam ederken düþlerim
Düþlerimi armaðan ettim
düþünde düþ görenlerin olsun tüm düþlerim
Nasýl bir senaryonun içinde kaldý þehrin cadde ve sokaklarý
Hep ýþýl ýþýldý senin varlýðýnda gök tavaný
Ancak karanlýða kardý gidiþinle
þehrin tüm aydýnlýklarý
Gece çöktü sýla denen resme
Ýsmini kaldýrýmlara yazdým yalnýzlar misali
Sokaklarda avare dolaþtým kalabalýk, kalabalýk aðladým
Hýçkýrdým, haykýrdým duymadý bu þehir
Sel sebil ýrmaklar misali coþtum taþtým
Yine de bir denize ulaþýp kavuþamadým
Ben bu þehri böyle bilmezdim kurak
Adýndaki bereketi yaðar sanmýþtým eteklerime
Kýsmeti kesik bir mevsim olmuþ zaman
Yakýp kavuruyor zaten sevda yanýðý olmuþ iklimimi
Ýbrahim ateþe düþmüþ yanýyormuþ zahir
Ey perdenin arkasýný göremeyen gafil
Gül bahçesine girememiþ ki her hali cahil
Sýrlarý çözüp gönül gözüyle görmeyi öðrendik biz bu þehirde
Ne çok þey biriktirmiþtim gönlümde
Yazacaktým satýr satýr çizecektim hece hece
Sen bu þehirden böyle sessiz çýðlýklarla göçünce
Küstü kalemim satýrlara
Bu þehrin adýný sildim alfabemden
Kýrgýným bu þehre küstüm, küstüm durmam artýk kim ne söylese
Çatlasa topraðýn kurak bir çöle dönse
Kýrýldým küstüm küstüm artýk
Yaðmur olsam yaðmam, yaðmam gayrý bu þehre
Nuray AYHAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.