Aþkýn kubbeleri bir bir yýkýlýrken, Biz aþkýn kubbesinde, aþkýn ruhuna yudumladýk kahvelerimizi.
... Tahtsýz bir kral gibi uyu gönlümde. Uyanýrsan dokunamam yorgun, daðýnýk saçlarýna. Ýçimde ukte kalýr, utanýrým. Dilimin gümrüðüne takýlýr, gönlümden geçenler. Söyleyemem. Sana dair her þey boynunu bükmüþ bekleþir durur. Saat kaçta çalar kapýmý, Yaslanacak omuzun.
Vuslat mevsimi âmâ, Ham dünya, muamma. Yaþamak için dibi görmek gerek lakin, Ya vurgun yerse, En umulmadýk yerden yüreðim.
Dayanamam.
Belki bir zaman, Mesela bir sonbahar akþamýnda Kaldýysa þayet aþkýn baki olan son kubbesinde Vakit ayrýlýðý elli beþ geçe, Yahut vuslata beþ kala. Sen uyu, Geceyi ben beklerim. Yaslandýðým omzunda.
Uyanýrsan, Aldýrma, Ellerimde bir tutam saçýn, Gözlerim açýk uyuyorum zannet. Yoksa utanýrým. Gözleri ömürlük, Yüreði sürgün Yâr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emily07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.