Siz ölüm korkusuyla kabuslar görün durun Ben ruhumu ölüme çoktan dost eylemiþim Siz geçici dünyada hayaller örün durun Ben çýnýn kapýsýna, beni post eylemiþim
Çünkü ben inancýmý caný verenden alýp Ondan gelen her þeye kalben“eyvallah” dedim Hangi kul büyüklense, ben o kadar alçalýp Ki her alçalýþýma kalben “inþirah” dedim
Çünkü ben etrafýma bakarken gönlüm ile Beþeri gözlerimi þer bilip oydum artýk Aynada suretime, deyip “bak þu sefile” En fenanýn içine kendimi koydum artýk
Bildiðimi sandýðým ne var ise aklýmda Gece sona ererken yeniden tarttým her gün Baktým ki hep biçare yüreðim de aklým da Ve eksiðim dedikçe iþe bak arttým her gün
Bu yüzden ki ben her gün ölümün kýyýsýnda Gülümseyen gözlerle etrafa bakar oldum Bu yüzden ki ben vaktin geçen her sayýsýnda En huzurlu halimle, en sona akar oldum
Ýhsan Turhan / 20 mayýs 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.