Uçsuz, bucaksýz yolda, gölgem sürer izimi
Ben giderim o gider, gün erirken gecede
Nasýl dile getirsem, gönülde ki sýzýmý
Duygular damla damla, can bulurken hecede.
Takýlsa da ayaða, yola dökülen taþlar
Zehirden lokma olsa, kursaða inen aþlar
Silkinip kalkýnmazdý, olmasaydý savaþlar
Güne eriþmek vardý, karmaþýk bilmecede.
Sabýr, sebat ve sevgi, öze olunca derman
Ansýzýn bir þafakta, elbet duyulur ferman
Yeniden can bulunca, dað, taþ, aðaç ve orman
Huzurun muþtusudur, duman tütse bacada.
Büyük nimettir zorun imbiðinden dökülen
Sevgiden zerre zerre, gönüllere ekilen
Ufka uzayan yollar, kývrým kývrým bükülen
En büyük mutluluklar, sonsuz mavi yücede.
Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.