Simsiyah bir gece de, beyaz bir düþ gibi seni bulmam. Kapýmý çalan ellerin cehennem ateþlerinden çekip kurtarýr beni. Her dua da ellerimden süzülür sana dökülen gözyaþlarý Rahman’ýn huzurunda. Isýtýr mý ellerim gönlünü bilemiyorum. Sen bana kor oldun ben sana ateþ olmayý bilemiyorum. Ýbrahim’e su taþýyan karýnca misali gönlüne ferah olmaya geliyorum. Kara bir gecenin ardýndan mavi bir ufuk doðdu çehremde seni görünce. Sen gülünce kýrlangýçlar döndüler pencereme. Ey seni bana sevdirene þükür sebebim. Ne güzel de girdin gönül kapýmdan. Misafir ol demeyeceðim sana. Çünkü gönül sahibi sen ol huzur denizim. Gel; Sadece gel; Korkma ! Elimi tut ! Gözlerini kapat ! Ben sana yol olurum sen elimi tut. Gidelim buralardan seninle, kimselere söylemeyelim. Martýlar, denizler bile bilmesin. Bir sen , bir de seni seven ben … Yetmez mi gönül sahibim. Sen bana huzur, ben sana mavi olayým. Hadi gel. Þimdi otobüs gelir biner gideriz. Gökyüzüne bile söylemeyiz…
Ali Talib EROL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Talib EROL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.