Kış Güneşine Döndü
Nasýl da heyecanla baðlanmýþtý kalbimiz,
Ferini ýsýtmayan, kýþ güneþine döndü,
Þimdi bakýyorum da darma daðýn halimiz,
Yerini ýsýtmayan kýþ güneþine döndü.
Sevgi tohumlarýmýz yeþermeden kurudu,
Oysa büyük aþkýmýz , sular gibi durudu,
Ýmkânsýz olsa bile sevdanýn en zorudu,
Derini ýsýtmayan, kýþ güneþine döndü.
Ýmrenirdi sevenler gýpta ile bakarken,
Dilek aðaçlarýna pacavralar takarken,
Sevdamýz yüreklere ihtiþamla akarken,
Zerrini ýsýtmayan, kýþ güneþine döndü.
Hiç aklýma gelmezdi, sonum hüsran olacak,
Baharda çiçeklerim teker teker sokacak,
Bu büyük aþkýmýzýn vadesi mi dolacak ?
Kendini ýsýtmayan, kýþ güneþine döndü.
Zihnimde bütünleþen çizmiþ olduðum yöndü,
Umut ýþýklarýnýn hepsi bir anda söndü,
Kapalý kapýlarýn ardýnda duran öndü,
Fendini ýsýtmayan, kýþ güneþine döndü.
Nesrin Önem
11 05. 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.