Pencereme vuran bu kederli yaþlar. Senden bana gelen acý gibi. Düþtükçe gönlüme, ruhuma. Caným yanar, seni arar ellerim. Yaðmurlar; Gam gibi, hüzün gibi sancýlý geliþi. Senin bana gelmemen gibi. Her tanesi yüzüme vurdukça kokunu hatýrlatýr, ruhum kanar. Hem sana, hem yokluðuna. Nasýl bir aþk ki bu istemez senden baþka bir sevda. Sadece sen der durur. Hatýrlar mýsýn yaðmurlu bir bahar günüydü elini ilk tutuþum. Sen saçlarýn ýslanýyor diye üzülüyor, ben ise içimde yanan ateþler gibi yanýyor, hayranlýkla seni izliyordum. Ve yaðmurlar; Her damlasý, her tanesi sadece sen. Senin ellerin, senin gözlerin, senin kokun. Düþtükçe kirpiklerime taneler, seni hatýrlatýr. Yolunu gözler bu gözlerim. Belki yaðmurlu bir bahar günü yine çýkar gelirsin. Yine ellerini tutarým diye. Yaðmurla gelen güzel kadýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Talib EROL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.