Gökyüzü mavisi gözlerin; İncim

Gecenin boðuk neminde canlandý hislerim
Dört duvar arasýnda görür gibiyim gökyüzünü
Uçuþan martýlar; hüzün denizinde akýntýlar
Bir yanýmda keder öte yandan sen...

Yeter mi söyler misin anne ?
Denizler mürekkebini akýtsa gönlüme
Aðaçlar dal gibi saplansa yüreðime
Hangi kelimelere sýðdýrýlýr inci gözyaþlarýn
Yeter mi þu yaralý kelimelerim ?

Yanýyorum
Gidiþin gelir bazen aklýma
Aðlarým bilmeden
Hani annem rüyada olsa kanar ya insan
Sýðýnacak bir kucak
Dertleþecek bir dost ister ya
Veya mutluluðunu paylaþacak bir arkadaþ
Arar olurum seni köþe bucak
Sokaklarda yalýn ayak çöllerde susuz...

Ýçime seni katsam
Diner o zaman tüm iniltilerim..

Kahýrlý cümleler
Taþkýným bu gece
Seninle buldum mutlu yüzümü
Yokluðunadýr tüm acý sýzlayýþlarým

Geçtim artýk ben benden
Bir sen varsýn yüreðimde
Birde ailedir öte olan benden

Gidersen karanlýk bir zindan olur gönlümün yeri
Yarama tuz basýpta terk etme beni
Bir sensin þu dünyada tek varlýðým
Birde senden olanlardýr benim yandýðým

Kimseler bilmez belki yenildim
Özlem kurþununa denk geldim kuytu bir köþede
Usulca durdum, sustum kapandým yüz üstü yere
Gülüþün geldi aklýma, aðladým...

Bir melek desem veya baþka bir kelime
Saran beni, gönlümü çepeçevre içine alan
Aþk hafif kalýr saçýnýn bir teline
Yar desem, yardan atlar gibi düþsem koynuna

Seviyorum seni Anne
Hiç kimsenin bu kelimeye anlam yükleyemediði kadar
Gelmiþ geçmiþ en dolu iki kelimeyle karþýndayým
Ne mecnunun, ne ferhatýn sevgisý bu
Apayrý, koskocaman
Ebedi bir evrenin baþlangýcý...

Bir ömür yüklensem yeridir annem
Dayanamaz durdurursun
Hiç yemeden doyurursun
Ne yapsakta annem ödenmez hakkýn...

Seviyorum seni Anne
Gözlerin gökyüzü mavisi...
Hatýrlýyorum o gecede gökyüzü karanlýðýn mavisi...



Vahdeddin ARPAG




Sosyal Medyada Paylaşın: