KAYIP GÜL.
Sevgili Edile,
Her yer gece þimdi,
Saat gecenin bilmem kaçý, umurumda deðil ama
Sensiz gecenin tadý bile kaçmýþken
Aþýk maþuk ile
sarmaþ dolaþ bir haldeyken
O
uzaktan seyre dalan mahur gözlerindeki
Nurefþan ýþýltýyý yakalama adýna
Bir kez daha kapýný çalýp
Huzuruna geldim.
Ve sana;
Gecenin o en tatlý naðmelerini
Yýldýzlarýn bile ahenkle birbirlerini
Aþkla, iþtiyakla raks ediþlerini yazmaktýr niyetim
Fincanýmda ise,
uykumu bölmeye yarayan acý bir kahve
Gözlerimdeki, o bulanýk yorgunluðu atmak derdim.
Parmaklarýmda,
nurdan halkalarla bezeli bir kalem
Üzerindeki mahmurluðu yenmek için.
Sayfanýn rengi flu þimdi
Ne siyah, ne de gri.
Ay, ne dolunay ne de hilal,
Ay
kendinden geçmiþ bir ýþýk hüzmesi sanki
Öyle bir þarký mýrýldanýyor ki
Sessiz çýðlýk atýyor yürekten
Avazýnýn çýktýðý kadar nida eyliyor,
renginden
Bir baþtan bir baþa tüm cihan susuyor,
Sanki kainat, ihtizaza geliyor.
Yolcular þaþkýn,
kervan durdu bir anda
Sema’nýn o ýþýltýsýnda sanki ay ikiye yarýlacak
Bir mucize belki yeniden,
Sana olan aþkýmý, bir güvercin edasýyla
Kurup yuvasýný kapýnýn eþiðine
Oradan kalbine þakýyacak.
Göðsümü yardý bu gece melekler
Aþk ve muhabbetini yerleþtirdi kalbime
Senden gayrý ne varsa geride,
El salladýlar þimdi perde ötesinden
Edep ve haya ile,
geçmiþ ve geleceðe.
Þu anda ne yapýyorum biliyor musun
Uzaktan göz kýrpan yýldýzlar gibi
Gönlümü arz ederken o mukaddes kaðýda
Ýþte bu þiiri
Gözyaþlarýmla suluyorum.
Ve ey Murat! Uyan artýk uykudan,
Uyan ki artýk hep O’nda yan
Mesafeler olsa da uzak
Bak gör ki sevgili yaný baþýnda þimdi
Bu hal ve duruma
Sen bari inan….
Murat AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.