MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

PEYGAMBERE (sav) MEKTUP
Murat AYDIN.

PEYGAMBERE (sav) MEKTUP





Ey Sevgili Efendim (sav);

Bilmem kaç bahar, kaç sonbahar geçti
O dýrahþan çehreni görmeyeli,
O zarafet timsali nur cemalini, o alýmlý halini,
Kim bilir hangi halet-i ruhiye ile seni hissetmeyeli
Kaç asýr geçti, kim bilir..

Benekli sýrtlan gibiyim
Vahþilik sarmýþ ruhumu
Katran gecelerdeki sessiz çýðlýklarýn her bir çýðlýk sesine
Ram olmuþum sensiz gecen her gecemde
Sessizliðe bürünmüþüm
Yokluðunun o alev samaný gibi gökleri kaplayan
Ýnce, hassas ve tannan sesinde.

Kulaklarým çýnlýyor bak
Acep ne zaman bitecek bu ayrýlýk
Ne zaman son bulacak Nemrud’ un gaddarca hükümranlýðý
Ne zaman sönecek içimde
Kendimle baþbaþa kalmýþlýðýmda yanan Mecusi ateþ
Ne zaman söylesene.

Bir sabah esintisisin,
Öyle der öyle hitap ederdim de
Böyük bir tevazu örneði sergileyerekten kör ve daðýnýk halime
Utanmadan, sýkýlmadan üfül üfül huzur estirirdin de
Sýkýlganlýðý belli etmezdin.

Lal kesilen ve anlaþýlamayan
Lisaný bozuk, hitabeti sönmüþ ve yabancýlaþmýþ
Kömür karasý gönül dilime tercüman olur
Söyleyemediklerimi de
Ötelerden inen Hz. Meryem’ in yemek sofrasýndaki
Etrafý þehid kokusu saran cennetvari
Ýnci mercan diziliþler gibi dile getirir
Heyecanýmý keserdin.

Her bir gün,
Yeni bir bahar müjdecisi olurdu benim için
Geçmiþin izlerini silmeye de gücün yeter, bilirim
Öyle ise ey Sevgili
Bir kez daha gelir misin.

Taa uzaklardan gelen
Gözyaþlarýmla ýslanan
Dilimde vird-i zeban olan
Ve isminle müsemma bir hayat yaþayan
Ve yaþatan aþkýn ile ihya eyle þu fakiri
Issýz çöldeki köktüs bile haline razý iken
Sensizlikten kaktösteki canlarý yakan ama
Rahmet nazarýyla vazifesini hakkýyla ifa eden
Ýðne olmaya bile korkan þu fakire
Bir sesleniversen
Yeniden; seslenir misin.

Þu neþeli görünen ama hüzün kokan çehreler
Yangýn yerine döndü
Ne beyaz ne de siyah, benizler sapsarý
Sana yazýlan her bir kelamýn rengi kendinden kanatlý
Ama
Kolum kanadým kýrýk þimdi
Ýçimde bir yetim aðlarken
O yetim, b aþýný bir kayaya yaslamýþken
Kaya ihtizaza gelerek nerede Efendim (sav) diye
Olanca gücü ve hiddetiyle kalbimi sarsarken
Neredesin sevgili
Yeniden ses verir misin.

Renkler kuþaðýnda cývýl cývýl görünen þehir
Viran ve metruk
Odam cehennem karanlýðýný andýran bir zifiri sanki
Katre katre kan damlýyor içi boþ yüreðime
Hani güllük, gülistanlýktý baðýstaným
Hani þerha þerha düþerdi her bir yaðmur tanesi
Hani irem baðlarýný resmederdi gamzelerin
Cennete müþtak hale getirirdi mahur gözlerin
Tesiri hala üzerimde
Gitti sakýn zannetme.

Nisan ayýnýn kar beyaz günlerinde
Dünyaya merhaba denilmiþti
O en derin saf ve temiz halinle
Zemheri soðuk Þubat ayýnýn esintisi
Ýçimde kor halinde uyuyan prensi uyandýrmaya gücü yetmiþti de
Tavus kuþunun rengarenk bitki örtüsünü anýmsatan
Sensizliðie alýþkýn olmayan gül bahçem
Soluduðun o enfes kokun ile
Kýrmýzýya çalýnmýþtý yüreklice.

Hani nerdesin, ne zaman geleceksin diye
Sesim kýsýk gittin gideli
Kolsuz, bacaksýz, dilsiz kör sinekleri
Ýskender diye büyüttüm hülyalarýmda
Her gelen kafileye seni sordum görme aþkýyla
Þimdi benim kolum ve kanadým kýrýk
Bakýþlarým buðulu ama
Yaðmur yaðdýrýr bu buðulu halim bütün aþýklara
Sevinçle.

Hangi þehri feth etsem
Yine birþeyler eksik kalýyor bende
Muhteþem bir asýr denilse de asrýmýza
Yokluðun ne de çabuk hissettirildi
Akan bütün kan damarlarýmda
Oluk oluk seni soluklarken
Caddeler yol verir ayaklarýný benimle bastýðýn
O kaldýrým taþlarýnýn ve
Kum tanelerinin aralarýnda.

Ne þiirler tam, ne de kalem
Kalem þiire hasret, þiir gül cemaline
Senin bahar ne zaman dersen
Hiç baharý yaþamadým ki
Tam sazýn bam teline dokunduðum anda
Bir karanlýk þer odaðý çýkageldi bozdu
Son anda.

Nasýl dayansýn ki bu yürek
Nasýl dayansýn bu fakir
Dilemmayýn kapýnda, bir gedayým
Kapýnýn eþiðinde
Sürme sürdüðün kapýnýn tokmaðýna vuruyorum
An be an, ama nafile.

Bakýþlarým ise, bulunduðun þehirde
Aziz bildim senin tahtýný
Kýskandým benden ayrý geçen bütün zamanlarýný
Ama yanýdm Efendim (sav)
Namýnýn olmadýðý her bir
Sokaðý.


Kelam burada son buldu
Hüzün bürüdü dört bir yanýmý
Ama isminle baki þu fakirin kalbi.
Kalp sende emanetse þayet, iyi bak ne olur emanete
Sakýn kalbime Efendim
Halel getirme….

Esenlikle…..







Murat AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.