İsim koyamadım :)

Geçmiþiz zamanýn içinden,
Güzel þeylerde oluyor bu diyarlarda.
Tozla kaplý raflarda eskiyor kitaplar,
Ýçlerinde birbirinden güzel hikayeler..
Ve bir gün birden bir hikaye,
Okunmasý güç bir romanýn 4. sayfasýnda giriþi..
Evvel zaman, kalbur saman içinde..
Hamur fýrýn içinde piþe durur bebe uyurken..

Her birimize gökten yarým elma düþtü,
Ya yarým elmayý yiyecek aç kalacaðýz,
Ya diðer yarýsýný bulma umuduyla tabanvay..
Vay halimize ki vay,
Uzaya uzanan sarmaþýklarda asýlý dertlerimiz..
Bizden ne kadar uzakta o kadar iyi,
Ne kadar tuzak var, çevre de ne kadar tilki..

Ve bir gün birden bir sabah ansýzýn,
Uyanýverdi gökyüzü gürültüyle ýslak..
Bir jilet gibi kesiverdi soðuk penceremi,
Ýçeri süzüldü serinlik, yorganým soðuk..

Yastýðýmda belirdin,
Hastalýðýmda belirdin,
Saðlýðýmda nerdesin ey dermaným..
Akan suyun perdesi kulaklarý aþar..
Duyamaz beþer damlalarý.

Ve birer birer kayar yer yüzünden insanlar,
Yýldýzlar içlerinden bir dilek tutar..
Birinin dileði de bana sahip olmak belki de,
Belki ayný yýldýza yolcuyuz bu ilkbahar..

Kim bilir, belki kanatlarýmýz olmasa da,
Uçabiliyoruzdur birbirimize..

-Serhan Ceyhan
Sosyal Medyada Paylaşın: