Kurşun tozları..

Buruþuk kaðýtlara yazýlý ismin,
Avuçlarýmýn arasýnda kýrdýðým kalem..
Kaðýtlara uçuþan kurþun tozlarý,
Nasýl da bir þiir rica ediyor benden..

Ve buðulu camlarýnda odamýn,
Üzerinde parmak izlerin kalmýþ bir kalp..
Kýrýk bir cam,
Dýþarýsý gayet soðuk..

Buz tutmuþ ellerim,
Kan basýncým toprakla kucak kucaða..
Beni kýskandýðýný söyleyen sen,
Kýskaca alýyorsun,
Aklým þaþýyor..

Çiçek gibi sevdim seni,
Dalýndan koparmadan..
Yapraklarýna dokunamadan,
Döküleceksin korkusuyla koklayamadan..

Ve bir son bahar daha böyle geçti,
Yaðmurlarý kalbi kýrýk camýn kenarýndan izleyerek..
Gerçek aþký beklemeden geçti bir bahar daha,
Yalan da olsa, gerçek bildiklerimi bekleyerek..

#SerhanCeyhan
Sosyal Medyada Paylaşın: