Sen Yoksun Vatansızım

Sen yoksun,
Mevsimler þaþkýn,
Bir, kar yaðýyor içime, bir yaðmur
Bir kar ki lapa lapa,
Bir yaðmur ki oluk oluk
Çýk gel neredeysen
Bitsin artýk bu hüzünlü yolculuk.

Sen yoksun,
Beni un ufak ediyor hasretin, bir deðirmen taþýnda,
Mengenede büküyor umudumu, demiri büker gibi
Ruhumu bir kurþun gibi deliyor
Ruhum kalbur misali delik deþik
Yüzümden, baþka yüzlere göç ediyor tebessüm
Bir mülteci çaresizliðiyle
Mutluluk, yedi düvel yabancým
Ne yapsam olmuyor,
Dinmiyor sancým

Sen yoksun,
Kalabalýðý çalýnýyor bu þehrin,
Bir ayak izine,
Bir gölgeye hasret kalýyor yollar,
Bu sokaklar, bu kaldýrým taþlarý
Her yer sessiz
Her yer sensiz
Bir ben kadar kimsesiz

Hani, gün geceye koþuyor ya,
Yârine koþar gibi, en tutkulu biçimde
Görsen, nasýl yaralanýyor kalbim
Nasýl bir deprem oluyor içimde, bilsen
Yüzün, gözlerime çarpýyor ansýzýn
Sonra kayýp gidiyor, hiç gelmemiþçesine
Ben ardýndan öylece bakýyorum
Gözlerim, bir boþluða dalýyor
Gözlerim yüzünde esir kalýyor
Ve sonra mevsim hazana dönüyor apansýz
Yapraklar dallarýna darýlýyor
Savrulup birer birer, topraðýn buz koynuna seriliyor
Ürperiyorum,
Korkuyorum,
Ben de, bir yapraðým gülüþüne tutunan
Gülüþün dalým,
Gülüþün diyorum, gülüþün,
Gülüþün olmasa, nereye tutunurum bir düþün.

Sen Yoksun,
Aklým kayýplara karýþýyor,
Dilimde sürülmüþ, susturulmuþ bir þiir,
Sazýna küstürülmüþ idama mahkûm bir türkü
Ve kangren bir nihavent nakarat
Bir uçurumun aðzýný öpüyorum
Ahvalim gökyüzünü tepeden týrnaða hüzne boyuyor
Bakýþým intihar edercesine uçurumdan atlýyor
Düþüm sensizliðin pençesinde yara bere içinde
Neredesin?
Bir ses ver,
Gel hatta,
Gözlerime bat mýh gibi, hiç çýkma
Yüreðimi yar,
Benim ol
Benim kal yâr...

Anla ki, sen yoksun dinmiyor sýzým,
Ve anla ki,
Sen yoksun,
Vatansýzým.

S.U.

Serkan Uçar

04.05.2016

Sosyal Medyada Paylaşın: