Yürüyorum. Tabelada yok. Hangi yön götürür acaba? Yollara bakýyorum. Rastlar mýyým diye çocukluðumun ayak izlerine. Ah annem ! Büyüsen de benim için hep çocuk kalacaksýn derdin. Seninle öykümüz yarým kaldý. Çok yaþ alsam da, Senin küçük kýzýn olarak kaldým. Çok yorgunum anne. Keþke yanýmda olsan. Biliyor musun? Söylediklerin hep kulaðýmda. Cesur ol,hep baþýn dik yürü derdin. Merak etme. Yine yürüyorum, Yürüyorum. Ama ara da bir; Hayata boyun da eðiyorum. Gözlerimde ki hüznümü kimse görmesin diye saklýyorum. Yalanlarý , hileleri , iki yüzlüleri, Hala kaldýramýyorum. Solumdan vurulduðum yetmiyormuþ gibi, Ayaðým takýlýnca düþüyorum. Her yerim yara bere içinde. Yaramýn biri kapanýrken, Diðeri açýlýyor. Dedim ya anne, Hayat iþte !!!
// Filiz Telek // 3 -5- 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
filiz telek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.