Uðultunun uyuþuk sancýsý çarpýnca duvara Burçlar üþür, ses geçirmez olur sokaklar Bir ýslýk sesi düþer ansýz, gönül çardaðýna Ozanlýk ucu ucuna eklemektir hüzünleri.
Çocuk yalnýzlýðýmýzýn gün batýmlarýnda Düþler ekeriz býkmadan en kýraç ovalara Göðsümüzde dermansýz bir þevk ve cefa Aþarýz þafakla bütün daðlarý, yürürüz aþka.
Tozludur tüm geçmiþimiz, kor ateþte yangýn Yýllarý geçeriz yýlgýn, naramýz içimizde argýn Gülüþler umarýz yaþamdan, ömre hep dargýn Elleriyle dokunur yaraya gecelerde bir kadýn.
Usumuzda saklanýr binlerce i mge, ay nazlý bir gece Firari aþklarýn kaçaðýyýz, gizler mi yüreðimizi peçe? Ertelenmiþ düþler cenneti yolumuz, bilmeyiz nerede Ateþler ülkesinde yalnýzýz aþkýn gölgeleri peþimizde.
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.