Kapandı Çocukluğumun Kapıları

ah babam
okuduðum þiirlerde sevdim seni
dinlediðim türkülerde
alfabenin her harfinde -söylenmemiþ sözlerimde-
elli yýllýk özlemle sevdim
dokunamadan-incitmeden


ey koca adam
asýrlýk çýnarým
yanýnda olamadým dökülürken yapraklarýn
dudaklarýmýn arasýndan fýsýldadýðým dualarda sevdim seni
hayat çizgimin en sessiz virajýnda
her gün doðan güneþte
gecelere yorgan olan yýldýzlarda sevdim
kar toplarken kirpiklerim
sýcaklýðýna ulaþýlmaz saatlerde


artýk silinsin martlar takvimlerden
nisanlarý karlar örtsün
yaðmur döksün bulutlar mayýslara
uyutalým hatýralarý
... üzerine iki avuç toprak bir içimlik tütün iki damla gözyaþý
perdeleyelim ayrýlýk sancýlarýný ve küllenmiþ yaralarý
öylesine gülüþlerimizle


sen her zýlgýtýn baþlangýç notasýnda
...kalbimin dilsiz martýlarýnda
gözlerimin ýslak kýyýlarýnda
elini öpüp alnýma özlemini bastýrdýðým
çizgilerimde saklýsýn


ah babam
gidiþinle kapandý çocukluðumun özlem dolu saltanatý
ben artýk hiç bir kapýda
...ben bir daha çocuk olamam
olamam...

Sosyal Medyada Paylaşın: