Kasten kendini sýzdýran bir söz kýrbasýyým
Faþistce nefes alýyor demokratik sevdalara içimi gösteriyorum
Benim hilafým kendime diyen tutkularýn
Takribi sevinçlerine müsaade bahþedip
Aslýmý yaþadýðým herhangi bir ana
Teslim olacaðýma ahdediyorum
Kimsenin bilmediði yollardan geçiyorken
Aklýmdan zorumun olduðunu biliyor
Anladýðým kadarýyla özgürlüðe esir oluyorum
Bu zahiren sustuðum þiir için
Yetim hakký yemiþsem
Kimsenin yanlýþýna iliþmeden öfkemi
Olduðum yere çömelip kelimesiz konuþanlarý seyreder
Fakat kapital diye diye kapital olan
Kendimde dahil hiçkimseyi adam sayýp
Cennetle ölçemem
Kýsas isteyecek nefsimi öldürdüðümde
Baþka bir nefsimi diyet olarak verir
Günahlarýmý örtbas ederek
Ciddi hiçbir þey düþünmeden varolanla
Ayný hizayý paylaþabilirim
Yeter ki anlaþýlsýn gecelerinde
Görmek için gözlere ihtiyacý olduðu
Ve her ufkun baþka bir ufukla seviþmek arzusunun
Palavra olmadýðý
Bana minnettar olacak kuþkularýmdan
Usandýðým için buradayým
Dar boðazlarýn kýlýfý ömrümü
Kelimenin hangi anlamýyla felaha erdirebilir
Matematiðini bilmediðim ahireti
Bir umut gibi yanýmda tutabilirim
Ýþte baþkaldýran inançlarýn olaný olmak
Aþkýyla yanýp tutuþmam bundandýr