oy oy oy!.. çirkef çöplüðünden mi çýktýn?.. doruðundaydýn belli ki doyumsuzluðun belli ki çok acýktýn. doldur iþkembeni, koyabildiðince koy... (koymasan vallahi eksik kalacaktýn!..)
vay vay vay!.. yetmedi mi kendi çöplüðün sahi?.. kýr kapýlarýný efendilerinin ýsýr ýsýrabildiðince ve dahi hikâyeden alacaklarýna say... (kýpraþma!.. komikleþiyorsun!.. ilahi!..)
ay ay ay!.. ben de mi sýradaydým ki ýsýrdýn?.. kýrdýn kalemimin kurþununu bak! bir lokma ekmeðimi/emeðimi aþýrdýn þahittir yýldýzlar, þahittir dolunay... (bardaðý þimdi taþýrdýn!..)
behey garibe-i hilkat! .. saksaðan dam üstünde, kadehte karaböcü ervahýna dualar(!) gönderilir güllük’ ten... at kiþnedikçe, aþka gelir de arabacý her kýrbaç arasýnda gider gelir hakikat küçülür her dokunuþta yedikçe kýrbacý...
pis kokular geliyor! .. misk-i amber kokuþlu Isparta gül döþeli Ýstanbul baþka alem; çöplüklerde sinekler... bir zavallý burjuva: oldukça endîþeli düþüyor, sürünüyor, kalkýyor, sendeliyor... çanaðýndaki kusmukla sanki yunmuþ eli...