İĞ

Eðirdi kader, seðirdi ruh.
Döndü deðirmen, söndü gün.

Zaman demlendi, düþ mimlendi.
Güç tükendi, el büküldü.

Deðdi aþk, öpmeden gitti.
Eðildi baþ, sevilmeden yitti.

Yüzler yaþlandý, baðlar aðlandý.
Aðlar örüldü, çaðlar dürüldü.

Mutluluk yoktu, umut çoktu.
Gerçeklik oktu, tasa çöktü.

Ýplik yaþamlar, erken koptu.
Sýð alanlar, çamurla doldu.

Döndü çýkrýk, dikildi aðaç.
Tülerdi söz, güllendi yamaç.

Öz sulandý, töz bulandý.
Güz geldi, köz yandý.




Sosyal Medyada Paylaşın: