karanlýk dünyanýn düzeninde yeniden yaþamak isterken seni rüzgarýn ceplerine sakladýðým ömrümü fýrtýnalý yaðmurlara býraktým þimdi..
ey aþk yüreðinde kocaman bir gökyüzü ararken tenim kavruldu zemheri ayazýnda.. acýlardan silkelemek isterken bütün benliðimi tutsaðý oldum yine kayboluþlarýn.. meðer ne bitmez çilesi varmýþ yalnýzlýðýmýn.. kalbimin dýþýnda düþmansýn bana içinde haram..
sen bilemezsin sevgili ölüm kadar kimsesizken aþk güneþin karanlýða gömüldüðü yerde ben sana doðar sensizliðe uyurum.. tek görümlük rüyalarýmý nefesinde uyuturum..
.....
hem ne anlamý var ki gözlerinde olmayan gözlerimin.. üstelik esaretinde iken göz bebeklerim..
ey aþk varsýn olmasýn gülüþlerim..
emel güneysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
..güney_su.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.