KALKAMAM ARTIK
Saymadým yaþarken kaç kere öldüm;
Girdiðim savaþtan çýkamam artýk;
Ben kendi yaþýmý hep kendim sildim;
Düþtüðüm yerlerden kalkamam artýk…
Sende gül diyorlar gülmek nasýldýr;
Yüzümde toplanan hicran asýldýr;
Bu geçen ömrümde en son fasýldýr;
Düþtüðüm yerlerden kalkamam artýk…
Kimine dert verir kimine derman;
Bir yarým eksikse geçmiyor zaman;
Böyle yazýlmýþtýr bendeki ferman;
Düþtüðüm yerlerden kalkamam artýk;
Gönül selamýný kestiði vakit;
Ayrýlýk rüzgarý estiði vakit;
Sevdiðin þarkýlar sustuðu vakit;
Düþtüðüm yerlerden kalkamam artýk…
Takvimler gittiðin günleri sayar;
Kalemim her harfin canýna kýyar;
Gözümdeki yaþlar yirmidört ayar;
Düþtüðüm yerlerden kalkamam artýk…
Gün be gün eksildim hep azar azar;
Dilim seni okur hep seni yazar;
Hiçbir þey koymadý yokluðun kadar;
Düþtüðüm yerlerden kalkamam artýk…
Nasýlsa süresiz verdiðin tehir;
Üstüme yürürken bu koca þehir;
Ne yapsýn umuttan yoksun bu fakir;
Düþtüðüm yerlerden kalkamam artýk…
Ali ALTINLI – 27/04/2016
Saat: 23:40
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.