SENİN PEŞİNDEN
Kainat titredi kýyamet koptu;
Ýki yarým ayrýlýrken eþinden...
Bakma yüreðime hançer yuvasý;
Ben beni öldürdüm senin peþinden…
Üç koca okyanus kurudu gözde;
Hicraným kol gezer neþ’esiz yüzde;
Teselli ararken þarký da, sözde;
Ben beni öldürdüm senin peþinden…
Kaybettim yarýna çýkacak yönü;
Hep kahýr hep kahýr arkasý, önü;
Tarihin suçu yok bir Þubat günü;
Ben beni öldürdüm senin peþinden…
Bitti derken baþlýyorken kederim;
Ya sabrýmý taþlýyorken kederim;
Sensizliði fiþliyorken kederim;
Ben beni öldürdüm senin peþinden…
Sana doðru çýkan yollar kapansýn;
Gittiðine cümle alem inansýn;
Sen yoksan seksenbir vilayet yansýn;
Ben beni öldürdüm senin peþinden…
Canýmdan can aldý ettiðin veda;
Hasretin ölümü çaðýran seda;
Bu nasýl kayboluþ nasýl elveda;
Ben beni öldürdüm senin peþinden…
Hasretimiz bire binler verirken;
Gözlerimde nice buzul erirken;
Nefeslerim sana doðru yürürken;
Ben beni öldürdüm senin peþinden…
Gözlerimde sonu gelmez akýnsýn;
Rabbim beni cinnetimden sakýnsýn;
Bir nefes sonrasý kadar yakýnsýn;
Ben beni öldürdüm senin peþinden…
Herkesin çektiði kendine baki;
Getir vasiyetim okunsun saki;
Boþuna rüyamda gezinme þaki;
Ben beni öldürdüm senin peþinden…
Ali ALTINLI – 24.04.2016
Saat: 19:01
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.