Rüzgar ve hüzünlerim...
Rüzgar...
Beyhude yorma kendini; bana deðerken
Kasarama dokunan esintilerini yorma
Kokular getirmediysen bana uzaklardan
Yorgun ruhuma hayat kokusu sunmayacaksan
Beyhude yorma kendini; bana deðerken...
Ilýk bir dokunuþu getir sevdiðimin gözbebeklerinden
Minik bir buse ile yak benliðimi
Hadi; getir bana güvertende sevdiðimi
Öldür; öldürebildiðin kadar kimsesizliðimi
Yorgun yelkenli misali bekliyorum yalnýz baþýma
Ýskarça içinde bir ben miyim üzgün bekleyen?
Bir ben miyim su içinde kupkuru olan?
Ne yelkenliler komut alýp kayboldu ufukta
Bir ben miyim "vira bismillah" denilmeyi bekleyen?
Rüzgar...
Beyhude yorma kendini; bana deðerken
Palamarlar eskidi artýk; güç kalmadý yüreðinde
Hangi iskeleye atsam çýmalarýmý; babalar kayýp
Karinam yosun baðlamýþ; aðlamalarda
Gözyaþlarýmý görmez kimse; anlamaz kimse aðlamalarýmý
Yakamozlar gelir gözyaþlarýmýn yanýna
Ay çýkýnca karanlýðýn içinden; parýldaþýr yaþlarým
Derin muhabbetlere dalar giderler yakamozlarla
Rüzgar...
Beyhude yorma kendini; bana deðerken
Yelken kumaþým pörsümüþ; yýrtýk ve bitkin
Boþ heveslere kurban gitmiþ güvertemdeki hayaller
Yunus balýklarý bile bana aðlýyorken
Beyhude yorma kendini be rüzgar
Var git baþka teknelere hayat götür artýk
Görüyorsun iþte
Omurgasý eðrilmiþ bir tekneyim
Yelkenleri bile yýrtýk...
Metin Kaya ÝLHAN
Faroz
TRABZON
Ýskarça: Bir liman veya koy içindeki kalabalýk tekne grubu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.