Saçlarýn akýyor ömrüme
Kayýn aðaçlarý gibi yüreðimde tütsülenen kokusu
Çoðalýyorsun tenimde þebboylar gibi
Kesiliyor canýmdan gitmenin arsýz korkusu
Canýna okuyoruz þehvetin
Ter gibi süzülürken alnýndan
Kayýp þehir düþlerinin...
Sözlerin akýyor ömrüme
Dolanýyor dilimde tutkunun þarkýsý
Damarlarýmdan damlýyorsun geceye
Anahtar oluyor dilimize bir Yunan rakýsý
Bildiðimiz ne varsa yitiriyoruz
Aþkýn inleten sarhoþluðunda...
Ve ben her sabah ayný cümleyle dokunuyorum
Gözkapaklarýna
Seni seviyorum ...
Seviyorum seni ...
Seni ...
Gözlerin akýyor ömrüme
Ve ben baktýkça o derinliklere
Çoðul yalnýzlýklarla yüz yüze gelmiyorum
Ömürde bir defa bile...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.