DOKUZ KURŞUN

Bir yola kürek açmýþým ki
Yol biter bitse de bitmek bilmez
elinde bir saat tam da kösteki
Zaman çabuk akar ilmek ilmek
Ne mümkün ki tozu tozda silmek
Suyu bu Aðrý etekleri suyla yumaz
Bir ben uyurum zaman uyumaz

Her akþam sürgün kokar her bakýþým
öyle keyifsiz öyle maðlup iç yakýþým
Sen öyle bakma derine
Gülme sahte ufuklarýn yerine
Beni en yoksul sabah gözler
Bu havada kömür kaldým gözlerine
Beni içim duyar, lakin ellerin duymaz

Bir mahpus kül kokmuþ tan yeri
Giymiþ en yokuþ entarileri
sayým gelmiþ bahar yoksul
Büyük bir okyanus gibi usul usul
Dokunuyor yalnýz kalemine külleri
Seni bu nurdan sema uðurlarken
Iðdýr’da her mevsim her þey için erken

Dokuz kurþun gizlemiþ her özleminde
Hepsin birden kokar barut sözlerin
Bir hýrçýn bakar bir de yoksuldur gözlerin
Kýrmýzý yakan deseninde mavi var eleminde
ayrýlýða bir adým daha yorgun giderken
Sen pahasýna biçilmiþ kaftan zifiride
Dolar odama uzaklarda kan karanlýðý




Sosyal Medyada Paylaşın: