Bu yaðan yaðmur deðil
mevsimsiz bir acý çiseliyor içime
bu karanlýk gecenin suçu deðil
yüreðim bir göçüðü sýrtlamýþ serçe
bu koku senin kokun deðil yasemin
tut nefesini
ne zor þey bilemezsin
küçülürken ellerin ellerimde
gülümsemek yüzüne
bir duaya kundaklayýp
yatýra bilsem seni göðsüme
umut asýrlar öncesinden kalma kahpe bir hurafe
yine de asýlýyorum eteklerine annemmiþ gibi
oysa yeþil kýþ uykusuna çekilmiþ
bütün dallar kuru ve gri
bazý þeylerin tarifi yok
sebebi de
bu yüzden sorma neden diye
bazen ansýzýn ölür martýlar
ömründen çalýnýr bebeklerin
dudak büker süt verdiðin kedi
hatta o adam gelir aklýna
"sahi neden gitti" dersin
"sessizce ve kalleþçe"
neylersin
hayat tabaðýndaki kýrýntýdan ibaret
boþ ver bunlarý
aç pencereleri nefessiz’im
ben sardunyalarý sulayayým
sen çay demle
bir bebeði koklar gibi çek içine kendini
sakýn küsme
ve susma
anlat bir þeyler
ne olursa
korkma
bu yangýn dünden kalma
bayat ve küflü
bakarsýn bir yaz yaðmuru dökülür hikayemizin sonuna doðru
sen ýslanýrsýn
ben yasemin kokarým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.